σπιτιού του τον μεγαλύτερο οικιακό λαχανόκηπο!Τον μεγαλύτερο «οικιακό» λαχανόκηπο στη Θεσσαλονίκη, με πατάτες, πιπεριές κάθε είδους, φασολάκια, κρεμμύδια, σκόρδα, αγγουράκια, ντομάτες ακόμη και καλαμπόκια που ξεπερνούν τα δύο μέτρα σε ύψος, έστησε ο συνταξιούχος Μανώλης Καραγιαννίδης, στην ταράτσα του σπιτιού του, στο δήμο Κορδελιού – Ευόσμου.
Ο 83χρονος, πρώην ράφτης στο επάγγελμα, με κόπο και μεράκι αποφάσισε να αξιοποιήσει προς όφελος όλης της οικογένειας την ταράτσα του σπιτιού του. Σε μία έκταση 120 τ.μ. καλλιεργεί όλο το χρόνο μία ποικιλία από 140 καλλιέργειες, ελαφρύνοντας έτσι τον οικογενειακό προϋπολογισμό, σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο.
«Ξεκίνησα τον λαχανόκηπο στην ταράτσα του σπιτιού πριν από εφτά χρόνια σαν χόμπι. Τις πρώτες χρονιές ήταν δύσκολα, καθώς δεν είχα παραγωγή. Πίστευα, όμως, ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρω. Το μυστικό ήταν τελικά στο χώμα, το οποίο το έφερα από τη Δοϊράνη. Με μεράκι και πείσμα πέτυχα φέτος να έχω μία πολύ καλή παραγωγή» δηλώνει στο ΑΜΠΕ, περήφανος για τα φυτά του, ο κ.Καραγιαννίδης.
Καθημερινά, ο ηλικιωμένος «ξοδεύει» έξι με εφτά ώρες στην ιδιόκτητη ταράτσα, αφού τα λαχανικά, όπως λέει, χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση, φροντίδα και αγάπη.
Μάλιστα, για να τα προστατεύσει από τις καιρικές συνθήκες, τον ήλιο, τον αέρα και το χαλάζι, έχει στήσει γύρω από το μπαλκόνι ένα πράσινο δίχτυ.
«Υπολογίζω πως μέσα στα εφτά χρόνια που δημιούργησα τον λαχανόκηπο πρέπει να πέρασα στην ταράτσα περίπου 10.000 – 12.000 ώρες εργασίας! Αρκετοί ήταν οι φίλοι που μου έλεγαν να τα παρατήσω, αφού δεν έχει αποτέλεσμα. Πολέμησα και τα κατάφερα» τονίζει.
Πλέον, ο συνταξιούχος και η σύζυγός του έχουν ξεχάσει τι θα πει λαϊκή αγορά ή μανάβικο, καθώς ό,τι χρειάζονται για την καθημερινή τους διατροφή το έχουν φρέσκο, δίχως φυτοφάρμακα και χημικές ουσίες, κατευθείαν στο τραπέζι τους.
«Όλα είναι βιολογικά και χωρίς λιπάσματα. Το μόνο που χρησιμοποιώ είναι γαλαζόπετρα. Η παραγωγή φτάνει για να φάει όλη η οικογένειά μου, οχτώ άτομα.
Αρκετά λαχανικά τα βάζουμε στην κατάψυξη, από τις ντομάτες κάνουμε σάλτσα, ενώ περισσεύουν να δώσουμε σε φίλους και συγγενείς. Άξιζε τον κόπο η κούραση και η προσπάθεια» σημειώνει ο κ.Καραγιαννίδης.
Παροτρύνει δε τους συμπολίτες του να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, ως μία διέξοδο στην οικονομική κρίση, αλλά και ως μέσο παραγωγής και διάθεσης αγνών αγροτικών προϊόντων.
Ο 83χρονος, πρώην ράφτης στο επάγγελμα, με κόπο και μεράκι αποφάσισε να αξιοποιήσει προς όφελος όλης της οικογένειας την ταράτσα του σπιτιού του. Σε μία έκταση 120 τ.μ. καλλιεργεί όλο το χρόνο μία ποικιλία από 140 καλλιέργειες, ελαφρύνοντας έτσι τον οικογενειακό προϋπολογισμό, σε μία δύσκολη οικονομική περίοδο.
«Ξεκίνησα τον λαχανόκηπο στην ταράτσα του σπιτιού πριν από εφτά χρόνια σαν χόμπι. Τις πρώτες χρονιές ήταν δύσκολα, καθώς δεν είχα παραγωγή. Πίστευα, όμως, ότι κάποια στιγμή θα τα καταφέρω. Το μυστικό ήταν τελικά στο χώμα, το οποίο το έφερα από τη Δοϊράνη. Με μεράκι και πείσμα πέτυχα φέτος να έχω μία πολύ καλή παραγωγή» δηλώνει στο ΑΜΠΕ, περήφανος για τα φυτά του, ο κ.Καραγιαννίδης.
Καθημερινά, ο ηλικιωμένος «ξοδεύει» έξι με εφτά ώρες στην ιδιόκτητη ταράτσα, αφού τα λαχανικά, όπως λέει, χρειάζονται ιδιαίτερη περιποίηση, φροντίδα και αγάπη.
Μάλιστα, για να τα προστατεύσει από τις καιρικές συνθήκες, τον ήλιο, τον αέρα και το χαλάζι, έχει στήσει γύρω από το μπαλκόνι ένα πράσινο δίχτυ.
«Υπολογίζω πως μέσα στα εφτά χρόνια που δημιούργησα τον λαχανόκηπο πρέπει να πέρασα στην ταράτσα περίπου 10.000 – 12.000 ώρες εργασίας! Αρκετοί ήταν οι φίλοι που μου έλεγαν να τα παρατήσω, αφού δεν έχει αποτέλεσμα. Πολέμησα και τα κατάφερα» τονίζει.
Πλέον, ο συνταξιούχος και η σύζυγός του έχουν ξεχάσει τι θα πει λαϊκή αγορά ή μανάβικο, καθώς ό,τι χρειάζονται για την καθημερινή τους διατροφή το έχουν φρέσκο, δίχως φυτοφάρμακα και χημικές ουσίες, κατευθείαν στο τραπέζι τους.
«Όλα είναι βιολογικά και χωρίς λιπάσματα. Το μόνο που χρησιμοποιώ είναι γαλαζόπετρα. Η παραγωγή φτάνει για να φάει όλη η οικογένειά μου, οχτώ άτομα.
Αρκετά λαχανικά τα βάζουμε στην κατάψυξη, από τις ντομάτες κάνουμε σάλτσα, ενώ περισσεύουν να δώσουμε σε φίλους και συγγενείς. Άξιζε τον κόπο η κούραση και η προσπάθεια» σημειώνει ο κ.Καραγιαννίδης.
Παροτρύνει δε τους συμπολίτες του να ακολουθήσουν το παράδειγμά του, ως μία διέξοδο στην οικονομική κρίση, αλλά και ως μέσο παραγωγής και διάθεσης αγνών αγροτικών προϊόντων.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου