|
Με τον τίτλο «Για ποιο λόγο δεν εγκαταλείπει η ίδια η Γερμανία την Ευρωζώνη; Σενάρια μίας λυτρωτικής κίνησης», δημοσιεύεται ρεπορτάζ στην ιστοσελίδα του περιοδικού FOCUS. Η συντάκτρια διαπιστώνει εισαγωγικά ότι η διάσωση του ευρώ «στραπατσάρει» την οικονομική ισχύ της Γερμανίας και την υπομονή των πολιτών της. Και διερωτάται: Για ποιό λόγο δεν αποχωρούμε εμείς από την Ευρωζώνη; Οι ερωτηθέντες ειδικοί βρίσκουν ελκυστική την ιδέα, αλλά προειδοποιούν ότι κρύβει και μεγάλους κινδύνους.
Ο Hans – Olaf Henkel, πρώην Πρόεδρος της Ομοσπονδίας Γερμανικών Βιομηχανιών (BDI) και γνωστός ευρωσκεπτικιστής, επαναλαμβάνει τη θέση του ότι η Γερμανία πρέπει από κοινού με Ολλανδία, Φινλανδία και Αυστρία να εγκαταλείψουν την Ευρωζώνη και να εισαγάγουν ένα δικό τους νόμισμα. Το νόμισμα αυτό θα μπορούσε να λέγεται «ευρώ του βορρά». Στη νέα αυτή νομισματική ένωση τα κριτήρια του Μάαστριχτ θα τηρούνται, το ίδιο και η ρήτρα no bail out και θα υπάρχει μία κεντρική τράπεζα κατά τo πρότυπο της Bundesbank. Από συζητήσεις σε Τσεχία, Ολλανδία και Δανία γνωρίζει ότι και οι χώρες αυτές θα ενδιαφερθούν να ενταχθούν. Ίσως ενταχθεί και η Ιρλανδία. Εάν όλα πάνε καλά με τις οικονομίες των άλλων χωρών, ίσως σε 20 χρόνια να μπορέσει να ανασυσταθεί η Ευρωζώνη με τη σημερινή της σύνθεση. Ο Henkel αναγνωρίζει ότι από το σημερινό δίλημμα δεν υπάρχει εύκολη διέξοδος. Γεγονός είναι πάντως ότι το ευρώ είναι πολύ ακριβό για τις χώρες του Νότου και πολύ φθηνό για τις χώρες του Βορρά. Οι χώρες του Νότου, της Γαλλίας συμπεριλαμβανομένης, δεν έχουν πιθανότητα να ανακάμψουν χωρίς υποτίμηση εθνικού νομίσματος. Και ο ίδιος παραδέχεται πάντως ότι το σενάριο που περιγράφει δύσκολα θα λάβει σάρκα και οστά.
Ο Norbert Walter, πρώην επικεφαλής οικονομολόγος της Deutsche Bank και νυν οικονομικός σύμβουλος, δεν πιστεύει ότι έχει νόημα ενδεχόμενη έξοδος της Γερμανίας από την Ευρωζώνη. Η Γερμανία θα πρέπει, κατά τη γνώμη του, να μεριμνήσει για την μετεξέλιξη της Ευρωζώνης σε πολιτική ένωση. Σε περίπτωση εξόδου από την Ευρωζώνη, η Γερμανία θα έπρεπε να αντιμετωπίσει την απώλεια των εμπορικών πλεονεκτημάτων που απολαμβάνει σήμερα. Ένα τέτοιο ενδεχόμενο θα χαροποιούσε επενδυτικές τράπεζες σε ΗΠΑ που θα έβρισκαν μία ευκαιρία να «στήσουν» περίεργες συναλλαγές με τις νέες ισοτιμίες. Τις πιθανότητες πραγματοποίησης ενός τέτοιου σεναρίου τις θεωρεί σχεδόν μηδενικές.
Ο Ulrich Kater, επικεφαλής οικονομολόγος στην Dekabank, δεν πιστεύει ότι η Γερμανία θα είχε πολλά να κερδίσει από μία έξοδο. Τα κράτη της Νοτίου Ευρώπης θα την αξιολογούσαν ως παραβίαση συμβολαίου και δεν θα αναγνώριζαν πλέον τα χρέη τους σε ευρώ. Τα κράτη αυτά – και η Ελλάδα υπό ορισμένους περιορισμούς – έχουν δρομολογήσει μεταρρυθμίσεις, που χωρίς τους εξαναγκασμούς του ευρώ κατά πάσα πιθανότητα δεν θα ήταν σε θέση να το κάνουν. Οι μεταρρυθμίσεις αυτές απαιτούν χρόνο, επισημαίνει, «όπως έχουμε διαπιστώσει και εμείς εδώ στη Γερμανία». Ο Kater υποστηρίζει επίσης ότι ενδεχόμενη έξοδος της Γερμανίας από την Ευρωζώνη θα προκαλούσε βαθειά ύφεση, που δεν θα μπορούσε να καταπολεμηθεί με οικονομικά προγράμματα ανάπτυξης, επειδή θα έλειπαν τα μέσα. Πέραν αυτού, ξαφνικά θα χάνονταν τα οφέλη από το ευρώ. Ένα γερμανικό νόμισμα θα γνώριζε μεγάλη ανατίμηση και θα κινδύνευαν πολλές θέσεις εργασίας. Για ένα μεγάλο χρονικό διάστημα θεωρεί το σενάριο αυτό απίθανο.
Ο Jürgen Pfister, επικεφαλής οικονομολόγος της Bayern LB, εκτιμά ότι έξοδος της Γερμανίας είναι αδιανόητη σε πολιτικό επίπεδο και ότι κάτι τέτοιο θα είχε καταστροφικές οικονομικές συνέπειες. Όσοι έχουν αποτολμήσει να υπολογίσουν τις συνέπειες, κάνουν λόγο για πολύ βαθύτερη ύφεση από αυτήν του 2009 και για σοβαρές αναταράξεις στο χρηματοπιστωτικό σύστημα. Ενδεχόμενη επιστροφή σε εθνικό νόμισμα θα είχε, κατά την άποψή του, σχεδόν μόνο μειονεκτήματα. Η εξαγωγική οικονομία της χώρας θα υπέφερε. Το σενάριο αυτό είναι και για τον Pfister εξαιρετικά απίθανο. Η πολιτική βούληση τουλάχιστον 16 κυβερνήσεων της Ευρωζώνης είναι η θωράκιση του ευρώ, επισημαίνει. Ο Carsten Burhop, Καθηγητής Οικονομικής Ιστορίας στο Πανεπιστήμιο της Κολωνίας, σημειώνει ότι η επιλογή είναι μεταξύ του λιγότερου κακού σεναρίου. Οι Ευρωπαίοι πολιτικοί επέλεξαν το δρόμο της διάσωσης του ευρώ με μακροπρόθεσμο κόστος και όχι τη διάλυση της Ευρωζώνης με βραχυπρόθεσμα πολύ υψηλό κόστος. Ενδεχόμενη έξοδος θα συνεπαγόταν ανατίμηση του εθνικού νομίσματος και οικονομική κρίση. Η εξαγωγική βιομηχανία θα έχανε σε αξία, ενώ η εισαγωγή καταναλωτικών αξαθών θα αποκτούσε μεγαλύτερη αξία. Ενδεχομένως να χρειαζόταν στήριξη και οι τράπεζες και μάλιστα να μην ήταν δυνατόν να αποφευχθεί η ανακεφαλαιοποίηση της Bundesbank.
Η Γερμανία σίγουρα δεν θα εγκαταλείψει την Ευρωζώνη, εμφανίζεται πεπεισμένος. Και ασφαλώς δεν θα είναι η πρώτη χώρα που θα το κάνει. «Πιθανό είναι πάντως να αποχωρήσουν μικρότερα κράτη της Ευρωζώνης με σταθερά δημοσιονομικά».
new-deal.gr
|
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου