Άνθρωποι το έκαναν αυτό σαν εσας και μένα…
Άκουσα πως τα βάζουν κάποιοι με τις τράπεζες... Πόσο πλανεμένος αλήθεια είναι ο περισσότερος κόσμος?
Έχουμε σκεφθεί καλά τι είναι η «κακιά τράπεζα»?
Μήπως η σφραγίδα που γράφει τ όνομα της?
Μήπως τα τούβλα κι η μαρκίζα που στεγάζει τα γραφεία της?
Τίποτα από όλα αυτά αγαπητοί μου φίλοι δεν είναι η «κακιά τράπεζα»….
Τίποτα από όλα αυτά αγαπητοί μου φίλοι δεν είναι η «κακιά τράπεζα»….
Άνθρωποι κρύβονται πίσω απ αυτές, σαν εσάς και μένα. Άνθρωποι σκέφτηκαν τα ψιλά γράμματα στις λεόντιες συμβάσεις που σχεδόν όλοι έχουμε υπογράψει, συμβάσεις που μας κρατούν για τα καλά ομήρους τους.
Άνθρωποι χαμογελαστοί, φίλοι , μας λέγαν ότι ήταν , μ αστραφτερά κουστούμια, μας θάμπωναν με την όψη της αλήθειας που μας δείχνανε και εμείς, τσιμπούσαμε μια ακρούλα απ τ όνειρο αυτό.
Μα κι όταν τ όνειρο κάποια στιγμή παρατράβηξε και θελήσαμε να σηκωθούμε από την λήθη, δεν μας άφησαν. Νεα όνειρα και άλλες αστραφτερές αλήθειες μας πρόσφεραν, έναντι μιας υπόσχεσης να τους πουλήσουμε τα όνειρα των παιδιών μας και, εμείς, δεχθήκαμε χαμογελώντας...
Άνθρωποι χαμογελαστοί, φίλοι , μας λέγαν ότι ήταν , μ αστραφτερά κουστούμια, μας θάμπωναν με την όψη της αλήθειας που μας δείχνανε και εμείς, τσιμπούσαμε μια ακρούλα απ τ όνειρο αυτό.
Μα κι όταν τ όνειρο κάποια στιγμή παρατράβηξε και θελήσαμε να σηκωθούμε από την λήθη, δεν μας άφησαν. Νεα όνειρα και άλλες αστραφτερές αλήθειες μας πρόσφεραν, έναντι μιας υπόσχεσης να τους πουλήσουμε τα όνειρα των παιδιών μας και, εμείς, δεχθήκαμε χαμογελώντας...
Τόσο δυνατοί νομίζαμε πως ήμασταν...
Όμως δεν μας πέρασε κακό από το μυαλό, όταν κάποιοι από μας στράφηκαν για βοήθεια στο δικαστή, γιατί οι «φίλοι μας» μας χρέωναν και την καλημέρα που τους λέγαμε.
Ο γέρο δικαστής με την σοφία του είδε το άδικο και μάλωσε τους «φίλους» μας, υποχρεώνοντας τους να σταματήσουν να χρεώνουν παραπάνω από αυτό που επιτρέπει ο νόμος. Θεώρησε δε ο γέρο δικαστής πως, το 6,7% που επέτρεπε ο νόμος να μας χρεώνουν οι «φίλοι μας» τους ήταν αρκετό.
Έξαλλοι τότε οι «φίλοι μας» αγνόησαν το γέρο δικαστή και αρνήθηκαν να εφαρμόσουν αυτά που ο σοφός αποφάσισε…
Εκείνη την περίοδο, που η έννοια της δημοκρατίας και της ισονομίας είχαν καταλυθεί,
δεν μας πέρασε ποτέ από το μυαλό μας, ότι οι «φίλοι» μας είχαν άλλα στο μυαλό τους. Δεν ανησυχήσαμε ούτε όταν μας είπαν ότι τα πράγματα δεν πάνε καλά και πως αν βγουν κυβέρνηση από τις εκλογές θα μας βάλουν φόρους και περικοπές θα κάνουν στους μισθούς μας.
Απλά κλείσαμε τα αυτιά, στρέψαμε το βλέμμα μας αλλού, σε αυτούς π’ ακόμα μας σέρβιραν όνειρα, νέα όνειρα, και στείλαμε τους προηγούμενους στα σπίτια τους.
Αλλοίμονο, δεν είχαμε καταλάβει ότι το μαγαζί με τα τσολιαδάκια απ’ έξω έχει μια ταμπέλα, η οποία όλα αυτά τα χρόνια, όποιος και να ‘μπαινε διευθυντής, η ταμπέλα δεν άλλαζε…
Μας έμαθαν να αγαπάμε τα ψέματα…
Άνθρωποι το έκαναν αυτό σαν εσάς και μένα…
Μας έμαθαν να γκρινιάζουμε και να μην αντιδρούμε
Άνθρωποι το έκαναν αυτό σαν εσάς και μένα…
Μας έμαθαν να κατηγορούμε τους άλλους και ποτέ τους εαυτούς μας
Άνθρωποι το έκαναν αυτό σαν εσάς και μένα…
Τελευταία μας έμαθαν να αυτοκτονούμε, αντί να τους κλείσουμε στη φυλακή
Άνθρωποι το έκαναν αυτό σαν εσάς και μένα…
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου